Ο θυμός

Για πολλά χρόνια είχα έναν απίστευτο θυμό απέναντι σε άλλα άτομα και τον εξέφραζα με κάθε είδους σημαντική ή ασήμαντη αφορμή. Όταν έφτασα σε ένα σημείο όπου υπήρχαν ενδείξεις ότι όλος αυτός ο θυμός ξεκίνησε να σωματοποιείται και συνειδητοποίησα ότι αργά ή γρήγορα θα είχε πολύ δυσάρεστες συνέπειες και στην υγεία μου, φοβήθηκα πάρα πολύ και κινητοποιήθηκα άμεσα, προκειμένου να κάνω κάτι γι’ αυτό. Κατανόησα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που έκαναν ό,τι έκαναν ή μου είπαν ό,τι μου είπαν, το έπραξαν εξαιτίας της δικής τους έλλειψης αυτοεκτίμησης και ανασφάλειας. Προφανώς, δεν βρίσκονταν σε υψηλό επίπεδο συνειδητότητας τη στιγμή που φερόντουσαν έτσι. Προσωπικά, αποδέχτηκα ότι είχα ένα τεράστιο ποσοστό ευθύνης που επέτρεψα στα λόγια και στις πράξεις τους να έχουν έναν τόσο μακροχρόνιο αντίκτυπο πάνω μου.

Συνειδητοποίησα ότι ο θυμός μου ήταν απέναντι στον εαυτό μου! Οι άλλοι, ήταν απλά η αφορμή να εκδηλωθεί ο θυμός μου. Δεν ήταν το αίτιο που τον προκάλεσε. Ήταν αυτοί που έβαζαν το δάχτυλο στην πληγή, όμως δεν προκάλεσαν την πληγή.

Περισσότερα στο βιβλίο του Δημήτρη «Απόδραση από το Σπήλαιο».
Τώρα και σε ηλεκτρονική έκδοση «Απόδραση από το Σπήλαιο Ε-Βοοκ»